Op 4 mei 2018 heeft de Hoge Raad antwoord gegeven op de vraag wat moet worden verstaan onder het begrip ‘nachtrit’ zoals opgenomen in art. 37 van de CAO voor het Beroepsgoederenvervoer over de weg en de verhuur van mobiele kranen (hierna: CAO).
In art. 37 CAO is de toeslag voor ééndaagse nachtritten geregeld. In deze bepaling is het volgende opgenomen: “Per januari 2012 wordt voor ééndaagse nachtritten voor de diensturen gelegen tussen 20.00 en 04.00 uur een vergoeding […] toegekend.”
In deze zaak werd door de verweerster bepleit dat er pas sprake is van een nachtrit als de rit eindigt na 00.00 uur. Een rit die eindigt vóór 00.00 uur zou volgens verweerster een avondrit zijn, en geen nachtrit. De Hoge Raad ging hier echter niet in mee.
Volgens de Hoge Raad zou deze uitleg leiden tot een oneerlijk verschil tussen een chauffeur die zijn rit eindigt om 23.45 uur en een chauffeur die zijn rit eindigt om 00.15 uur. De Hoge Raad volgt dan ook de letterlijke bewoordingen van het artikel: voor een rit tussen 20.00 en 04.00 uur dient een (extra) vergoeding te worden toegekend.